Besti vinurinn

Kostir mínir og gallar

Ég hef frábært lyktarskyn en ekki svo mikið bragðskyn. Ég hef góða heyrn og sjón en sé bara svart og hvítt og litina gult og blátt og grænt. Ég sé hvernig fólkinu mínu líður og er ánægður þegar það brosir. Þá líður þeim vel. Ég skynja líka á raddblæ þeirra hvað þau eru að segja þó ég skilji ekki öll orðin. Ég þoli sársauka ágætlega og er ekki kvartsár þó mér líði ekki vel þegar ég fæ eyrnabólgu eða fótbrýt mig. Ég er fljótur að hlaupa og ég er þolinn þegar ég er í góðu formi. 

Ég er nægjusamur

Huldufólk býr í stokkum og steinum, hrafninn sefur í klettagjá og hagamýs í haganum (svona að mestu leyti). Ef ég vinn erfiða og óþrifalega útivinnu þá getur bælið mitt verið í þvottahúsinu eða niðri í geymslu. Þegar ég vinn létta innivinnu sef ég í íbúðinni og stundum í stofusófanum. Ég get líka sofið úti í stórhríð. Við störf eða leik, úti í fjósi eða inni í stofu, í taumi eða leikandi laus, á meðan fólkinu mínu finnst vænt um mig þá er ég ánægður.

Í aldanna rás

Í  tugþúsundir ára hef ég búið með manninum og oftast höfum við bætt hvorn annan upp og okkur komið vel saman. Ég var með Neanderdals mönnunum á sínum tíma og ég er með þér í dag. Ég hef gætt búfjár og varið fyrir rándýrum, ég hef borið byrðar, dregið sleða og aðstoðað við veiðar. Ég hef fylgt þér í snjó og frosti, yfir vötn og ár, gegnum frumskóga og eyðimerkur og inn á stofugólfið þitt. Menn eru einstakir og yndislegir og ég reyni að vera það líka.